Bankruptcy of State-Owned Companies in Iranian and British Law

Document Type : Scientific Research

Authors

1 Ph.D. Student in Private Law, Islamic Azad University, Ayatollah Amoli Branch, Amol, Iran

2 Assistant Professor of Private Law, Islamic Azad University, Ghaemshahr Branch, Ghaemshahr, Iran

Abstract

Prior to the passage of the new Commercial Code and the Law on Execution of Financial Sentences adopted in 2015, the legislature did not explicitly consider state-owned companies to be subject to bankruptcy regulations. Iranian law has become a beacon of confusion due to the dispersion and extent of the provisions of the Commercial Code and other laws regarding the bankruptcy of state-owned companies. The bankruptcy of state-owned companies provided for in the new bill of the Commercial Code and the Law on Execution of Financial Sentences adopted in 1394 is in conflict with Article 44 of the Constitution, so it is not easy to declare their bankruptcy. Under British law, too, state-owned companies are not wholly owned by the government, and only the statutes and bills of parliament can pass bankruptcy rules. In Iranian law, state-owned companies, like other commercial companies, can be subject to bankruptcy provisions in Article 412 of the Commercial Code, and if the court recognizes the financial debt of such companies, after declaring bankruptcy, it must act to liquidate such companies. In British law, the existing conflicts regarding the bankruptcy of state-owned companies are more visible than the law of Iran, because there are no written laws regarding the bankruptcy of state-owned companies in the United Kingdom.

Keywords


  1. اسکینی، ربیعا (1392). شرکت­های تجاری. جلد اول. چاپ دوازدهم. تهران: انتشارات سمت.

    ـــــــــــــــ (1399). حقوق تجارت: ورشکستگی و تصفیه امور ورشکسته. چاپ 25. تهران: انتشارات سمت.

    امامی، سیدحسن (1393). حقوق مدنی. جلد چهارم، چاپ بیست و سوم. تهران: انتشارات اسلامیه.

    حیدرپور، البرز (1375). محدودیت­های مدیران شرکت­های سهامی در حقوق ایران و انگلیس. پایان­نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه شهید بهشتی.

    دمرچیلی، محمد؛ حاتمی، علی؛ قرائتی، محسن (1394). قانون تجارت در نظام کنونی. چاپ 23. تهران: نشر میزان.

    ساجدی، ولی (1378). «تشکیل، اداره و انحلال مؤسسات و شرکت های دولتی». فصلنامه حسابرس، شماره 41.

    ستوده تهرانی، حسن (1395). حقوق تجارت. جلد چهارم. چاپ بیستم. تهران: انتشارات دادگستر.

    سلجوقی، محمود (بی­تا). مجموعه نظرهای مشورتی اداره حقوقی وزارت دادگستری در زمینه مسائل مدنی. تهران: انتشارات دفتر تحقیقات و مطالعات وزارت بازرگانی.

    شایگان، سیدعلی (1396). حقوق مدنی. چاپ اول. تهران: انتشارات مهرکلام.

    شقاقی­نژاد، فتح­الله (1372). «مقررات ورشکستگی در حقوق ایران». فصلنامه حسابدار، شماره 99 و 100.

    شمس، عبدالله (1394). آیین دادرسی مدنی. جلد اول. چاپ سی و چهارم. تهران: انتشارات دراک.

    شهباز یخفروزان، پریسا (1396). ورشکستگی شرکت­های دولتی در حقوق ایران و فرانسه. پایان­نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی. واحد شهر قدس.

    صقری، محمد (1376). حقوق بازرگانی، ورشکستگی نظری و عملی. چاپ اول. تهران: شرکت سهامی انتشار.

    طباطبایی مؤتمنی، منوچهر (1391). حقوق اداری. چاپ هجدهم. تهران: انتشارات سمت.

    عالی­پناه، علیرضا (1396). «بررسی شمول مقررات ورشکستگی نسبت به اشخاص حقوق عمومی در ایران». فصلنامه تحقیقات حقوقی، شماره 80.

    فیضی چکاب، غلامرضا (مصاحبه 26 خرداد 1393). لایحه جدید تجارت دچار اشکالات فراوان است. پایگاه خبری اختبار.

    محسنی، تارا (1394). بررسی تطبیقی نظام حقوقی حاکم بر شرکت­های دولتی در حقوق ایران و انگلیس. پایان­نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تهران.

    محصولی، اسماعیل (1375). اثر حکم ورشکستگی نسبت به معاملات تاجر در حقوق ایران و انگلیس. پایان­نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه شهید بهشتی.

    منتی­نژاد، صادق (1386). «جرم پورسانت در حقوق کیفری ایران». نشریه حقوقی دادگستری، شماره 61.

    نصیری، محمد (1388). حقوق بین­الملل خصوصی. جلد اول. چاپ چهارم. تهران: انتشارات آگه.

    Andrew Keay (1997). “In pursuit of the rationale Behind the Avoidance of pre-liquidation Transactions”. 18 sydney Law Review, p. 423.

    Alternative Statutory Approach to Mollify American Reservations (2003). 19 AmUIntlLRev, pp. 107–51.

    AM Dickerson ‘Insolvency Principles and the Odious Debt Doctrine: The Missing Link in the Debate’ (2007). 70/3 Law & Contemp Probs, pp. 53–79.

    1. Holmgren (1999). La renégociation multilatérale des dettes: le Club de Paris au regard du droit international. Bruylant Bruxelles. P. 417.

    Elizabeth Warrcn (1992). “Bankruptcy policymaking in an lmperfect world”. Mih, L,Rev, p. 387.

    Farar, Jhon. H.; Furey, N. H. (1991). Farar’s cimpany law. 3th ED. London.  P. 43.

    Fletcher, Ian. F. (1996). The law of insolvency, second ED. London: sweet Maxwell.

    Gerard Mccormack Ccormack (October 2014). “Bankruptcy forum Shopping: The UK and US as Venues of Choice for Foreign Companies”. ICLQ, vol. 63, p. 830.

    Goode, R. M. (2005). Principles of corporate insolvency law. 3rd end. London: Sweet & Maxwell. P. 2.

    Ligh, L. H.; Goldberg, D. (1987). Northey and leigh’s introduction to company law. P. 9.

    Mors, Geoffrey (1996). Charlesworth and Morse Company law. 15th ED. London: Sweet and Maxwell.

    1. Buckley (2003). “Sovereign Bankruptcy”. 15/2 Bond Law Review, pp. 95–110.
    2. Shandro and B. Jones (2005). “Bankruptcy jurisdiction in the US and Europe: reconsideration needed!”. 18 InsolvInt 129, p. 131. Also generally E Healy, ‘All’s Fair in Love and Bankruptcy Analysis of the Property Requirement for Section 109 Eligibility and Its Effect on Foreign Debtors Filing in US Bankruptcy Courts’ (2004) 12 AmBankrInstLRev 535.