Comparative Study on Rights Arising from the Registration of Trademark in Iran and French Legal Systems

Authors

Ph.D.

Abstract

After registration and issuance the certificate of registration of the trademark, owner has the exclusive right to exploit it. It means that the right to ownership of trademark is known as the nature of registration of marks. Article 31 of the Law of Patents, Industrial Designs and Trademarks Act (1386/08/7) stipulates that: "the right to the exclusive use of a mark is dedicated to someone recorded that mark in accordance with the provisions of the law." Several concepts are derived from this Article. On the one hand, the owner has the right to use the mark on his goods and services personally, or allowing others to use by transferring mark. On the other hand, he has the right to prohibit using that mark by others and in order to guarantee the implementation of this right, Legislator gave the owner of the mark, the right of criminal complaint so as to prevent unauthorized use of the mark and even punishment the violator of rights arising from his trademark and also Litigation claim for damages. Finally the request to extend the period of validity of the trademark is owner's exclusive right and therefore in this study two aspects including exclusive right to use trademark by owner and the right to transfer will be analyzed.

Keywords

References

  1. الف: منابع فارسی

    1. بیگدلی، سعید. (1386). «تعدیل قراداد»، تهران: بنیاد حقوقی میزان، چاپ اول.
    2. جعفر لنگرودی، محمد جعفر. (1381). «تئوری موازنه»، تهران، گنج دانش، چاپ اول.
    3. جعفری لنگرودی، محمد جعفر. (1386). «الفارق»، تهران، گنج دانش، چاپ اول.
    4. جعفری لنگرودی، محمدجعفر. (1388). «دایرةالمعارف حقوق مدنی و تجارت»، تهران، گنج دانش، چاپ اول.
    1. دهخدا، علی اکبر. (1377). «لغت نامه دهخدا»، تهران، دانشگاه تهران، چاپ دوم از دوره جدید.
    2. شریفی، سید الهام الدین؛ صفری، ناهید. (1389). مطالعه تطبیقی اثر هاردشیپ (عسر و حرج) در اصول حقوق قراردادهای اروپایی (PECL)، اصول قراردادهای تجاری، مجله نامه مفید، شماره 79، صص 1-10.
    3. صادقی مقدم، محمد حسن. (1379). مطالعه تطبیقی تأثیر تغییر اوضاع و احوال بر قرارداد و راه حل حقوق ایران، مجله: حقوقی بین المللی، شماره 25، صص 161-222.
    4. فخار طوسی، جواد. (1388). پژوهشی در تعدیل قرارداد، مجله فقه اهل بیت فارسی، شماره 27، صص 96-136.
    5. قاسم زاده، سید مرتضی. (1382). جواز تفسیر در پوشش تعدیل و منع تعدیل در پوشش آن، مجله: مدرس علوم انسانی، شماره 28، 133-164.
    6. کاتوزیان، ناصر. (1383). «قواعد عمومی قراردادها»، ج5، تهران، شرکت سهامی انتشار، چاپ اول.
    7. محقق داماد، سید مصطفی. (1386). «قواعد فقه (بخش مدنی)»، ج2، مرکز نشر علوم اسلامی، تهران، چاپ پانزدهم.
    8. محمدی، ابوالحسن. (1374). «قواعد فقه»، تهران، نشر یلدا، چاپ دوم.
    1. شفایی، محمدرضا. (1376). «بررسی تغییر اوضاع واحوال در قراردادها»، تهران، ققنوس، چاپ اول.

    ب: منابع عربی

Civil Law Knowledge
Volume 7, Issue 2
January 2019
Pages 45-55

Files

Share

How to cite

Statistics