مقایسه اصل تناسب جنایت و مجازات (الگوهای تعیین کیفر) در نظام قضائی ایران و اسناد بین‌المللی

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرم شناسی، دانشکده حقوق، دانشگاه قم، قم، ایران

2 دانشیار دانشکده حقوق، دانشگاه قم، قم، ایران

چکیده

رعایت اصل تناسب یکی از الزامات اساسی انصاف و عدالت در همه امور ازجمله تعیین مجازات برای مجرمین است و هدف آن تطبیق میزان مجازات با توجه به جرم صورت گرفته توسط مجرم است. بر اساس اصل تناسب، عدالت و انصاف مستلزم آن است که مجرم فقط مستحق مجازات جرم ارتکابی باشد که بر اساس شدت جرم و وضعیت بزه دیده، وضعیت مجرم، شرایط جرم و غیره، قضیه و عمل صورت می‌گیرد، و بین جرم و مجازات هماهنگی و تعادل وجود دارد. در این راستا، الگوهای متفاوتی در نظام‌های قضائی مختلف برای تعیین کیفر وجود دارد که ازجمله می‌توان به چهار الگوی کیفردهی معین، کیفردهی نامعین، کیفردهی فرضی و کیفردهی الزامی اشاره نمود. تبعیت از هر یک از این الگوها در عین داشتن مزایا و معایبی؛ بر اساس میزان اختیارات مقام قضایی و میزان اهمیتی که به صلاحدید قضایی در کیفردهی داده شده است، متفاوت است. در نظام تقنینی ایران، میزان عامل زیان‌بار و مقدار فیزیکی آن، مهم‌ترین عامل پیش‌بینی کننده شدت کیفر است. در این چارچوب، کیفرهای شدید واکنش معمول و مناسب برای مقابله با برخی جرائم به‌ویژه در حوزه آسیب‌های اجتماعی است. حقوق کیفری بین‌المللی بر وظیفه حفاظت از نظم عمومی و تضمین عدالت تأکید دارد. در دیوان کیفری و اسناد بین‌المللی، تعیین مجازات در ماده 145 قانون آیین دادرسی قضایی منعکس‌شده است. با تطبیق نظام قضائی ایران و اسناد بین‌المللی می‌توان نتیجه گرفت که هر دو وقتی از مفهوم دادرسی عادلانه

کلیدواژه‌ها

موضوعات