Analysis of Mitigating Theory of Oil-Tanker Owner's Liability for Reparation of Damages Caused by Oil Pollution in Iranian Maritime Law and International Convention for Civil Liability for Oil Pollution Damage (CLC)

Document Type : Scientific Research

Authors

Assistant Professor of Law Department, Faculty of Law and Social Sciences, Payame Noor University, Tehran, Iran

Abstract

One of the states’ responsibilities for protection of the environment, regards compensation of the damages caused by oil-tankers. The International Convention on Civil Liability for Oil Pollution Damage (CLC) 1969 and Iranian Maritime law, have paid attention to the responsibility of states, vessels and tankers owners, refineries, beavh and offshore facilities proprietors for Oil damages caused by their activities. The present paper adopts a descriptive-analytical approach and by analyzing two instruments, tries to answer the question as to reparation methods for oil tankers pollution in Iranian law and CLC convention and their exceptions. The research’s findings show that by proof of elements, unlimited responsibility can be placed on flag state, owners and operators and if shipowner can prove damage is wholly or partially due to injured party’s own action, he can be exempt from responsibility. In the case of reparation, the Convention has envisaged methods for financing of damages. In comparison of Iranian law and convention, Iranian maritime law in articles 75 onward, has approached limitation of shipowner’s liability on the basis of fault theory while except for sections 2, 3 article 4, the convention holds the shipowner responsible for any damages resulting from discharge or oil leak in the time of accident, on the basis of strict liability and it comes from section 4, article 3 that no claim is heard against the owner except according to the convention, on the basis of risk theory.

Keywords


ابراهیمی، نصرالله؛ جواندل جانانلو، فرخ (1393). مبانی مسئولیت از ناشی آلودگی نفتی دریایی در اسناد حقوقی بین­المللی. کنفرانس ملی مدیریت بحران و HSE در شریان­های حیاتی، صنایع و مدیریت.
بادینی، حسن (1384). فلسفه مسئولیت مدنی. تهران: سهامی انتشار.
پورنوری، منصور (1384). حقوق حمل و نقل دریایی کالا. تهران: انتشارات مهد.
تزم، علی (1391). راهکارهای دریافت غرامت بابت آلودگی نفتی از نفتکش­ها در آب­های ایران. پایان­نامه کارشناسی ارشد دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار.
جنادله، امید (1387). «مشکلات حقوقی بین­المللی آلودگی محیط دریا ناشی از حمل و نقل نفت». ماهنامه وکالت، شماره 37 و 38.
داراب­پور، محراب؛ علیخانی، محمد (زمستان 1393). «ارزیابی شیوه­های تعیین خسارت در چارچوب قواعد حقوقی؛ نگاهی بر دعاوی بین­المللی نفت و گاز». فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی، دوره 44، شماره 4.
سادات اخوی، سیدمحسن؛ کاشانی، سیدمحمود (پاییز 1380). «تکلیف زیان­دیده به کاستن از خسارت با تأکید بر حقوق انگلیس و آمریکا». مجله علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه شیراز، (شماره پیاپی 33)، شماره 1.
سیدی، مهرداد (بی­تا). «مسئولیت مدنی ناشی از آلودگی نفتی در دریای آزاد». مجله حقوقی، شماره 10.
صادقی نشاط، امیر (1391). حقوق بیمه دریایی. تهران: نشر
میزان.
نجفی اسفاد، مرتضی؛ دارایی­نیا، مرتضی (1390). «بررسی روند آلودگی نفتی با وجود کنوانسیون­های بین­المللی مبنی بر جلوگیری و رفع آنها طی سال­های 1992-2009». مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، دوره بیست و یکم، ویژه­نامه یک.
فهیمی، عزیزالله؛ مشهدی، علی (بهار 1390). «فقه شیعه و تحول در مبانی مسئولیت مدنی زیست­محیطی». فصلنامه حقوق دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دوره 41، شماره 1.
کاتوزیان، ناصر (1387). حقوق مدنی : قواعد عمومی قراردادها. ج 4. تهران: سهامی انتشار.
ـــــــــــــــــ (1390). وقایع حقوقی : مسئولیت مدنی. تهران: سهامی انتشار .
گرشاسبی، علی (1389). مسئولیت مدنی ناشی از خسارات آلودگی نفتی کشتی در دریای آزاد. پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
منتظری، محمدمهدی (1393). نگاهی گذرا به حقوق بیمه. قائم مقامی بیمه­گر در حقوق ایران و فرانسه. تهران: مجد.
موسوی، فضل‌الله (1380). حقوق بین‌الملل محیط‌زیست. تهران: نشر میزان.
Barboza, J.(1992). collected courses of the hague academy of international law.
Erik (2000). Compulsory maritime insurance. Scandinavian Institutes of Marti Tine Law Yearbook. p.3. available at: http://fork.uio,no/erikro [Accessed 24 june 2012].
International Convention on Civil liability for Oil Pollution Damage (CLC) (1969). replaced by 1992 protocol, available at: https://www.imo.org/en/About/Conventions/Pages/International-Convention-on-Civil-Liability-for-Oil-Pollution-Damage-(CLC).aspx
Mason, Michael (2003). “Civil Liability for Oil Pollution Damage: Examining the Evolving Scope for Environmental Compensation in the International Regime”. Marine Policy.
Özçayir, Z. O. (1998). Liability for oil pollution and collisions. LLP, London.
Lambert Faivere, Y. (2003). Droit des  assurance. 11th ed. Dalazz.
Veaux, F. (1996). Assurance de demmage, regles particuliculieres, a lasurance. Conditions de la Grant (Risgues  Couvertss). Fasc 11-3.