حقوق خانواده
زینب فرهادخانی؛ ابراهیم تقی زاده؛ اصغر محمودی
چکیده
اهمیت مسئولیت مدنی تولیدکننده کالا و ارائهدهنده خدمت اینترنت اشیا ناشی از آسیبهای نوظهور اینترنت اشیا برای مصرفکننده است. ادغام سختافزار، نرمافزار و خدمت در اینترنت اشیا محصولی است که همزمان کالا و خدمت مستمر تلقی میشود. رویکرد قوانین و رویه قضایی اتحادیه اروپا، آمریکا و ایران نسبت به کالا یا خدمت بودن نرمافزار ...
بیشتر
اهمیت مسئولیت مدنی تولیدکننده کالا و ارائهدهنده خدمت اینترنت اشیا ناشی از آسیبهای نوظهور اینترنت اشیا برای مصرفکننده است. ادغام سختافزار، نرمافزار و خدمت در اینترنت اشیا محصولی است که همزمان کالا و خدمت مستمر تلقی میشود. رویکرد قوانین و رویه قضایی اتحادیه اروپا، آمریکا و ایران نسبت به کالا یا خدمت بودن نرمافزار تقریبا یکسان است. در نظامهای حقوقی ذکر شده، مبنای مسئولیت مدنی تولیدکننده کالای اینترنت اشیا مسئولیت مطلق و مبنای مسئولیت مدنی ارائهدهنده خدمت اینترنت اشیا تقصیر است. به دلیل نوع ویژه کالای اینترنت اشیا، بر مبنای مسئولیت مطلق رکن تقصیر در دعاوی مسئولیت مدنی حذف و صرف اثبات رابطه سببیت توسط مصرفکننده کفایت میکند. نقص عملکرد دستگاه اینترنت اشیا در بعضی موارد باعث خسارات جانی و مالی به مصرفکننده و دسترسی غیرمجاز و سوء استفاده از داده شخصی میگردد. بر مبنای مسئولیت تولید کالای معیوب، تولیدکننده و ارائهدهنده خدمت اینترنت اشیا مسئول پرداخت خسارت وارده به مصرفکننده و هر شخص دیگری است که از مصرف کالا آسیب دیده است. به دلیل عدم کفایت قوانین، مقررات ایران در زمینه مسئولیت مدنی تولیدکننده کالا و ارائهدهنده خدمت اینترنت اشیا نیازمند تقنین است.
سید محمد امین حسینی؛ مهدی نرمانپور
چکیده
استارت آپ، مجموعه‌ای نوپا مبتنی بر فکر و ایده نوین یا روش‌های جدید است که به صورت موقتی و با هدف تبدیل به یک بنگاه با ثبات و ارزشمند، راه‌اندازی و اجرا میشود و غالباً به‌واسطه بستر مساعد فضای سایبر و فناوری اطلاعات، در این حوزه نمایان میشود. با در نظر گرفتن نقش پررنگ و بسیار مهم استارت آپها در حوزه فضای سایبر در کلیه ساحت‌های ...
بیشتر
استارت آپ، مجموعه‌ای نوپا مبتنی بر فکر و ایده نوین یا روش‌های جدید است که به صورت موقتی و با هدف تبدیل به یک بنگاه با ثبات و ارزشمند، راه‌اندازی و اجرا میشود و غالباً به‌واسطه بستر مساعد فضای سایبر و فناوری اطلاعات، در این حوزه نمایان میشود. با در نظر گرفتن نقش پررنگ و بسیار مهم استارت آپها در حوزه فضای سایبر در کلیه ساحت‌های اقتصادی، اجتماعی، امنیتی و سیاسی جوامع، تبیین مسئولیتهای حقوقی این کسبوکارها در قبال فعالیتهای آنان از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این پژوهش با روش تحلیلی – توصیفی و با استناد به منابع کتابخانهای به بررسی مسئولیت مدنی اینگونه شرکتها در صورت ورود خسارات خواهیم پرداخت. به نظر می‌رسد باتوجه به تنوع و تعدد موجبات مسئولیت اینگونه شرکتها نمیتوان مبنای تقصیر که مبنای پذیرفته شده در حقوق ایران است، تنها مبنای مسئولیت اینگونه شرکتها باشد، بلکه بهتناسب موجبات مبنای خاصی از مبانی مطرحشده را می طلبد.
احمد دیلمی؛ ناهید زند لشنی؛ علی جوادیه
چکیده
مبنای مسئولیت مدنی یکی از مباحث مهم نظری این شاخه از حقوق است؛ و پاسخی است که به چرایی لزوم جبران خسارت توسط خوانده داده میشود. جهت شناسایی مبنای مسئولیت نیابتی، حقوقدانان معیارهای متفاوتی را ذکر کردهاند؛ لکن هیچ‌یک از آنها خالی از اشکال نیست. در همه این نظریات استثنایی بودن مسئولیت نیابتی به چشم میخورد. در این نوشتار با ...
بیشتر
مبنای مسئولیت مدنی یکی از مباحث مهم نظری این شاخه از حقوق است؛ و پاسخی است که به چرایی لزوم جبران خسارت توسط خوانده داده میشود. جهت شناسایی مبنای مسئولیت نیابتی، حقوقدانان معیارهای متفاوتی را ذکر کردهاند؛ لکن هیچ‌یک از آنها خالی از اشکال نیست. در همه این نظریات استثنایی بودن مسئولیت نیابتی به چشم میخورد. در این نوشتار با روش توصیفی، تحلیلی و مقایسهای این نتیجه حاصل آمد که: اولاً مسئولیت نیابتی استثنایی بر اصل شخصی بودن مسئولیت نیست؛ ثانیاً، وجه ممیزه‌ی این مسئولیت با سایر انواع مسئولیت ارتکاب عملیات مادی منجر به ورود زیان، توسط غیر است. همچنین به نظر می‌رسد مقنن برای مسئولیت درجاتی قائل شده است و با توجه به نحوه دخالت شخص در فرایندِ منجر به ورود زیان، در حالتی که جبران کننده پس از جبران حق رجوع به غیر را دارد و در حالتی که حق مراجعه ندارد، قائل به تفکیک شده است. در حالت اول، هم در حقوق ایران و هم انگلیس مبنای مسئولیت حمایت از زیان‌دیده و مواسات و یاری رساندن به عامل زیان و مواجه نکردن زیان‌دیده با اشخاص ضعیفی است که تحت کنترل یا نظارت دیگری هستند. و چون نقض وظیفه علت تامه ورود زیان نیست، فقط در این حد شخص را در کنار عامل اصلی، مسئول قرار می‌دهد. در مواردی هم که برای جبران کننده حق مراجعه وجود ندارد، مبنای مسئولیت مدنی قابلیت استناد عرفی است که وی را مسبب زیان وارده توسط غیر، قرار می‌دهد.
