حقوق مالکیت فکری
محسن لعل علیزاده
چکیده
دنیای مجازی با ویژگیهای منحصر به فرد، به افراد امکان میدهد تا فضاهای دیجیتال را کشف کرده و با سایر کاربران تعامل داشته باشند. متاورس ابزاری برای توسعه تجربیات زندگی انسان، گسترهای نامحدود و عمومی و یک فضای زندگی مجازی است. الزامات و بسترهای متاورس و بهطور خاص الزامات حقوقی آن، به اندازهای که این جهان در حال گسترش است، ...
بیشتر
دنیای مجازی با ویژگیهای منحصر به فرد، به افراد امکان میدهد تا فضاهای دیجیتال را کشف کرده و با سایر کاربران تعامل داشته باشند. متاورس ابزاری برای توسعه تجربیات زندگی انسان، گسترهای نامحدود و عمومی و یک فضای زندگی مجازی است. الزامات و بسترهای متاورس و بهطور خاص الزامات حقوقی آن، به اندازهای که این جهان در حال گسترش است، رشد نکرده است. هدف این مقاله که به روش توصیفی - تحلیلی نوشته شده است، بررسی موضوعات نوظهور حقوقی در متاورس و ارائه رهیافتهای نوین برای حصول به راهکارهایی در این زمینه است. به طور مشخص سه موضوع مالکیت و مالکیت معنوی، نشانهای غیرقابل تعویض و مالیات و حقوق مسئولیت مورد بررسی قرار گرفت. بلاکچین و قراردادهای هوشمند می‌توانند برای قانونی کردن بسیاری از حمایتهای بایسته از مالکیت؛ به ویژه مالکیت فکری در اکوسیستم متاورس مورد استفاده قرار گیرند. نشانهای غیرقابل تعویض از مصادیق قراردادهای سرمایهگذاری محسوب شده و مانند اوراق بهادار مشمول مالیات قلمداد میشوند. راجع به مسئولیت حقوقی آواتارها در متاورس، ضمن شناسایی«شخصیت الکترونیکی» برای آنها، حسب میزان وابستگی آواتار به تولیدکننده، تئوریهای «مسئولیت محض» و «مسئولیت مستقیم» مطرح شده است. با وجود این، به نظر میرسد که توانایی انطباق قوانین و مقررات با رویدادهای در حال تغییر در متاورس و تغییر رویکردی ذاتی در قوانین، نحوه مدیریت این جهان-که درک آن از نظر فنی نیز دشوار است- بزرگترین چالش حقوقی در این زمینه قلمداد میشود و حقوق همچنان ناظر رخدادها و چالشهای در حال ظهور است.
