با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن علمی حقوق پزشکی ایران

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسنده

عضو علمی دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

در قانون آیین دادرسی مدنی مقررات مربوط به دعاوی طاری، دعوای اضافی، ورود شخص ثالث، جلب شخص ثالث و متقابل در مواد 130 الی 134 آمده است. یکی از دعاوی طاری که در قانون آیین دادرسی مدنی پیش‌بینی شده، دعوای وارد ثالث است (مادۀ 130 الی 134 قانون آیین دادرسی مدنی). دعوای وارد ثالث به دو نوع وارد ثالث اصلی و وارد ثالث تبعی تقسیم می‌شود. اکثر نویسندگان حقوقی در مطالعۀ دعوای وارد ثالث، دعوای وارد ثالث اصلی را مورد مطالعه قرار داده­اندو دعوای وارد ثالث تبعی به طور مستقل مورد توجه حقوق‌دانان و رویۀقضائی قرار نگرفته و به نقش وارد ثالث تبعی و حدود اختیارات او در دعوای اصلی و همچنین موضع او در قبال سایر دعاوی طاری اشاره‌ای نشده است؛بنابراین ابعاد دعوای وارد ثالث تبعی و آثار ورود او در دعوای اصلی، مبهم باقی مانده است. در این مقاله سعی شده ابتدا ثالث در دعوی تبیین و سپس دعوای وارد ثالث اصلی و وارد ثالث تبعی و شرایط طرح دعوی از طرف هر کدام از آن­ها و سپس تأثیر ورود آن­ها بر دعوای اصلی مورد مطالعه و بحث قرار گیرد.
همچنین حقوق وارد ثالث تبعی در دفاع و در طرح سایر دعاوی طاری و اثر حکم بر او از جمله اعتبار امر قضاوت شده مورد بحث قرار گرفته است. در این مقاله سعی شده دعوای وارد ثالث تبعی در حقوق ایران و فرانسه مورد مطالعه تطبیقی قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها

حسن زاده، مهدی (1394). «اثر ارتباط دعاوی در دادرسی مدنی». مجلة مطالعات حقوقی دانشگاه شیراز. دورة 7. شمارة صص 150-125.##حلمی، محمد الحجار (2002). الوسیط فی اصول المحاکمات المدنیة. الجز2. الطبعه الخامسه.##زراعت، عباس (1383). قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی ایران. تهران: انتشارات خط سوم.##شمس، عبدالله (1384). آیین دادرسی مدنی. جلد3. تهران: انتشارات دراک.##علام، عبدالرحمن (2008).  شرح قانون المرافعات المدنیة. الجزء2 . الطبعة الثانیة. القاهره: العاتک الصناعه الکتاب.##عمر، نبیل اسماعیل؛ خلیل، احمد (2004). قانون المرافعات المدنیة. بیروت: منشورات الحلبی الحقوقیة.##فتحی مسقانی، بدیع‌الله «دعوای تقابل در حقوق ایران و انگلیس». پایان‌نامة کارشناسی ارشد حقوق خصوصی. دانشکدة حقوق و علوم سیاسی. دانشگاه علامه طباطبایی.##کاتوزیان، ناصر (1373). اعتبار امر قضاوت شده در دعوای مدنی. چاپ چهارم. تهران: کانون وکلای دادگستری.##محسنی، حسن (1391). «دعاوی مرتبط و ناکارآمدی مقررات مرتبط». مجلة حقوقی دادگستری. شمارة 77. صص 98-69.##محمود، سید احمد (1425). اصول التقاضی وفقاً لقانون المرافعات. (بی­ جا): جامعة عین الشمس.##مقصود پور، رسول (1389). دعاوی طاری و شرایط اقامة آن. تهران: مجمع علمی و فرهنگی مجد.##موسوی الاردبیلی، سید الکریم (1423). فقه القضاء. الجزء2. الطبعه الثانیة. (بی­ جا):مؤسسة النشر الجامعه المفید.##مولودی، محمد (1381). «دعوای اضافی». مجلة دانشکدة حقوق و علوم سیاسی. شمارة 58. صص 300-281.##مهاجری، علی (1391). مبسوط در آیین دادرسی مدنی. جلد2. چاپ سوم. تهران: انتشارات فکرسازان.##------ (1392). شرح جامع قانون اجرای احکام مدنی. جلد1. چاپ هفتم. تهران: انتشارات فکرسازان.##نبیل، اسماعیل عمر (2009). قانون اصول المحاکمات المدنیة. بیروت: منشورات الحلبی الحقوقیة.##نهرینی، فریدون (1387). دستور موقت در حقوق ایران و پژوهشی در حقوق تطبیقی. تهران: کتابخانة گنج دانش.##
Cadiet, L., & Jeuland, E. (2013). Droitjudiciaireprivé (8th ed.). Paris: LexisNexis##Cadiet, L., Normand, J., &Mekki, S. A. (2013). Théoriegénérale du procès (2nd ed.). Paris: Presses universitaires de France.##Cornu, G., & Foyer, J. (1996). Procédurecivile (3rd ed.). Paris: presses universitaires de France.##Couchez, G. (1998). Procédurecivile. Paris: Dalloz.##Croze, H., & Morel, C. (1988). Procédurecivile. Paris: Presses Universitaires de France PUF.##Guinchard, S. (2006). Droitetpratique de la procédurecivile (5th ed.). Paris: Dalloz.##Guinchard, S., Bandrac, M., &Douchy, M. (2007). Droitprocessuel: droitcommunetdroit comparé du procès. Paris: Dalloz.##Guinchard, S., Chainais, C., &Ferrand, F. (2014). Procedure Civile. Droit interne etDroit de L,unionEuropeenne - 32e Ed. France: Dalloz##Héron, J., & Bars, T. L. (2012). Droitjudiciaireprivé. (5th ed.). Paris:montchrestien-Lextensoéd.##Julien, P., &Fricero, N. (2001). Droitjudiciaireprivé. Paris: L.G.D.J.##Solus, H., &Perrot, R. (1991). Droitjudiciaireprivé. Paris: Sirey. ##Vincent, J., &Guinchard, S. (1996). Procédurecivile (24th ed.). Paris: Dalloz.##